پایگاه خبری سرمایه فردا

در نخستین کنفرانس تخصصی طلا، نقره و مس استیل‌پرایس، مدیران ارشد صنعت معدن ایران با نقد سیاست‌های خام‌فروشی و تأکید بر ضرورت تدوین یک استراتژی جامع ملی، خواستار گذار از تولید سنتی به بهره‌برداری فناورانه شدند. از چالش‌های زیرساختی و شکاف بهره‌وری تا فرصت‌های ژئوپلیتیکی فلزات استراتژیک، این رویداد نقشه راهی برای تحول در حکمرانی معدنی کشور ترسیم کرد.

در روزی که اعداد تاریخ انگار خبر از نحسی می‌دادند، بازار سرمایه بار دیگر زمین‌گیر شد؛ نه از نبود معامله‌گر، نه از ضعف بنیادی، بلکه از زخمی که بی‌اعتمادی و بی‌تدبیری بر جان آن نشاند. در این روایت، نه فقط داده‌ها بلکه دردها تحلیل می‌شوند؛ از نبود حمایت تا بازگشت فضای یأس و تنهاییِ سرمایه‌گذار.

بازار سرمایه دیگر نه بهانه‌ای برای ریزش کم دارد، نه امیدی برای صعود پررنگ. در فضایی آکنده از ترس، تناقض‌ و وعده‌های بی‌سرانجام، شاخص‌ها شاید رنگ نریزند، اما دل سهامداران هر روز بیشتر تهی می‌شود. در این گزارش، از رهاشدگی نمادها و خالی شدن خشاب صندوق‌ها گرفته تا راه‌حلِ موقتِ تعطیلی، روایتی ارائه می‌شود از بازاری که نه با منطق اقتصاد، بلکه با بی‌خبری سیاست‌ورزان در سراشیبی فرو می‌لغزد.

در روزهایی که اقتصاد ایران با امواجی از تورم، بی‌ثباتی و کاهش اعتماد عمومی دست‌وپنجه نرم می‌کند، بازار سرمایه گرفتار رکودی فرسایشی شده است. مهاجرت سرمایه‌ها به بازارهای موازی مانند طلا، ارز و سپرده‌های بانکی، نشان از بحران ساختاری در اعتماد به بازار سهام دارد. در این فضای مه‌آلود، تنها با اصلاح سیاست‌ها و بازسازی شفافیت می‌توان روزنه‌ای برای بازگشت رونق یافت.

در اولین روز مرداد ۱۴۰۴، شاخص کل بورس با افت ملایمی مواجه شد، اما نوسانات روز، نکات مهمی درباره رفتار حقوقی‌ها، ارزندگی سهم‌های پالایشی و پتانسیل رشد طلا در بازار جهانی آشکار کرد. بابک تربان، تحلیل‌گر بنیادی، با مرور گزارش‌های ضعیف نظیر بوعلی و فرصت‌های پیش‌روی سهم‌هایی چون شبننا، فزر و فسوج، تصویری دقیق از مسیر پیش‌روی سرمایه‌گذاران ترسیم می‌کند—مسیرهایی که با نگاه بلندمدت و صبوری، می‌توانند به بازدهی‌های چشم‌گیر منتهی شوند.

بازار سرمایه ایران، بیش از آن‌که محل دادوستد سهام باشد، بخشی حیاتی از ساختار تأمین مالی و اعتماد عمومی اقتصادی است، اما و ابزارهای حمایتی صرفاً در حد شعار باقی‌ مانده‌اند.

در حال حاضر فعالان اقتصادی خواستار بازنگری ساختاری و طراحی سیاست‌هایی هستند که بتواند بار دیگر ثبات و شفافیت را به فضای سرمایه‌گذاری بازگرداند.

روند خروج پول حقیقی و افزایش معاملات کوتاه‌مدت،حاکی از آن است که سرمایه گذار با نگاه محافظه‌کارانه‌ نسبت به آینده تصمیم‌گیری می‌کند؛ امری که می‌تواند چرخش‌ مهمی در بازار ایجاد کند.

افزایش ضریب اعتبار صندوق‌های اهرمی بازار سرمایه را وارد فاز جدیدی از سیاست‌گذاری مالی کرده، تصمیمی که هم ظرفیت رشد معاملاتی دارد و هم ریسک‌های سیستمی در پی آن قابل‌توجه است.